Transmuraaltje; IZA...huisartsen blij?!
Het Walhalla van het Integraal Zorg Akkoord is bereikt. De huisartsen hebben ondertekend, en daarvoor zijn twee voorwaarden vervuld. Er is meer tijd voor de patiënt, MTVDP, om in gezamenlijk overleg met de patiënt zinnige en passende zorg te bespreken. Nu standaard 15 minuten beschikbaar zijn voor dat goede gesprek zorgen we met ons allen natuurlijk voor een betaalbaardere zorg. Dat is de inzet van het IZA.
Wat helpt is de extra tijd om uit te leggen dat een tweede lijns verwijzing niet altijd nuttig is, dat een aanvullend onderzoek of extra medicatie niet nodig is, en dat we kunnen uitleggen dat we verwijzen naar het welzijnsloket. En dat we als huisartsen zeker 94% van alle zorgvragen kunnen oplossen, of naar juiste andere hulpverlener kunnen doorverwijzen. Met dat goede gesprek kunnen we misschien wel 95% van verwijzingen naar de tweede lijn voorkomen. Wat ook helpt is dat het MTVDP straks onderdeel vormt van de gewone bekostiging van de huisarts en niet meer wordt betaald uit de innovatiepot, die stopt als het project stopt.
Maar MTVDP is geen Panacee voor alle problemen in de gezondheidszorg. Schaarste in de zorg en krapte van het personeel zal ook in de toekomst blijven. De dubbele vergrijzing, de steeds maar uitdijende mogelijkheden in de zorg, de complexiteit van zorg, en de onverzadigbaarheid van de consument-patiënt zijn allemaal factoren die bijdragen aan de kosten. De patiënt, (of beter een persoon met een gezondheidsvraag, PmeG, dat is woke) zal moeten beseffen dat niet alles kan. Het uitgangspunt in IZA is de gezondheid ipv de ziekte. De PmeG zal in alles uit moeten gaan van zijn gezondheid, en niet van de aandoening. Dat is ook handiger, en positiever voor ons in de spreekkamer. De PmeG vraagt de hulpverlener niet wat de hulpverlener kan doen, maar wat hij zelf kan doen.
Voor specialisten zou MTVDP ook zijn uitwerking moeten hebben door in de gesprekken met de PmeG’s de nadruk te leggen op gezondheid, of het wel of niet laten uitvoeren van een onderzoek, operatie, behandeling. Helaas heeft de specialist nog geen tarief voor het voorkomen van zorg, er is alleen een DBC te openen als er ‘’iets’’ geleverd wordt.
De tweede voorwaarde voor de huisartsen om het IZA te ondertekenen is een andere manier van Avond Nacht en Weekend zorg. De verantwoordelijkheid voor alle diensten wordt neergelegd bij alle beschikbare huisartsen in Nederland. In Groningen betekent dit dat de 290 praktijkhoudende huisartsen in solidariteit met de 300 ZZP-ers de diensten gaan invullen. Als daaraan voldaan wordt verhoogt het uurtarief van de diensten voor de huisartsen, en worden we straks net zo betaald als een nachtelijke loodgieter die je WC komt ontstoppen (ja serieus het tarief wat ik al jaren krijg is niet toereikend om dezelfde loodgieter te betalen). Dit tarief is door de Nederlandse Zorg Autoriteit bepaald. Daarmee is het wat mij betreft een economisch en moreel delict als huisartsen onderling afspraken maken over dienstruil, waar onder de tafel nog met geld geschoven wordt.
Ook voor de specialisten zou de ANW zorg ingericht moeten worden zodat elke beschikbare cardioloog, chirurg, internist in de regio in gezamenlijkheid de verantwoordelijkheid krijgen voor de 24 uurs diensten, en deze niet alleen gedaan hoeven te worden door de specialisten in het ziekenhuis. Waarom zou een specialist aangesloten bij een Zelfstandige Behandel Centrum niet mee kunnen doen in de dienstenstructuur?
Wat merkt de PmeG van dit alles? Meer uitgeruste en meer geduldige dokters, want ze hebben beter geslapen en hebben alle tijd om te luisteren naar de gezondheidsvragen van de personen tegenover hen.
Mischa J. Hardieck, adviseur transmurale samenwerking
Terug naar het nieuwsoverzicht
